از همين باب گفتار خضر عليه السلام است كه در صحف اهل توحيد آمده است كه نبى از حيث نبوت تعريف يعنى از آن حيث كه ولى است مثلا انباء از ذات و صفات و افعال حق سبحانه مى كند , و از حيث نبوت تشريع تبليغ احكام و تأديب به اخلاق و تعليم به حكمت و قيام به سياست مى كند .

نبوت مقامى را كه در حقيقت نيل به ولايت است , از اين اشارت درياب كه مظاهر أتم ولايت مطلقه و وسائط فيوضات الهيه انسانها را به سوى خود كه در قله شامخ معرفت قرار گرفته اند , دعوت كرده اند و تعالوا , تعالوا گفته اند يعنى بالا بيائيد .

بانگ مى آيد كه اى طالب بيا *** جود محتاج گدايان چون گدا

جود محتاج است و خواهد طالبى *** همچنان كه توبه خواهد تائبى

جود مى جويد گدايان و ضعاف *** همچو خوبان كاينه جويند صاف

روى خوبان زاينه زيبا شود *** روى احسان از گدا پيدا شود

بانگ مى آيد تعالوا زان كرم *** بعد از اين رجعت نماند درد و غم

و دعوت آن ارواح طاهره و افواه عاطره , حاشا كه به سخريه و استهزاء و هزل و لغو باشد , قالوا أتتخذنا هزوا قال أعوذ بالله ان اكون من الجاهلين . [1] پس اگر نيكبختى ندايشان را به حقيقت نه به مجاز لبيك بگويد , تواند كه به قدر همت خود به مقاماتى منيع و درجاتى رفيع ارتقاء و اعتلا نمايد و به قرب نوافل بلكه به قرب فرائض نائل آيد هر چند به فضل رتبت نبوت و رسالت و امامت تشريعى منادى دست نمى يابد .

فيض روح القدس ارباز مدد فرمايد *** دگران هم بكنند آنچه مسيحا ميكرد