ولا الغنى الا بالغصب و البخل : و ثروت و رفاه مالى جز از راه غصب حقوق مظلومان و تجاوز به طبقات ضعيف و استثمار توده ى مردم و بخل ورزى و امساك در اداى حقوق مالى و بى اعتنائى به نيازهاى محرومان تأمين نمى گردد , يعنى روال طبيعى جامعه ى مسلمان چنان نخواهد بود كه همگان از ثروت و رفاه مادى برخوردار شوند و بى آنكه ستمى در جامعه پديد آيد امكان فراهم آمدن مال و ثروت وجود يابد , بلكه ثروتمند شدن گروهى خاص , با محروم ماندن و مورد ستم قرار گرفتن گروهى ديگر همراه است . . . و اين پيشگوئى صريحى است از پديد آمدن نظام طبقاتى در جامعه ى مسلمان .

ولا المحبه الا باستخراج الدين و اتباع الهوى :

محبوبيت يافتن جز با بيرون راندن روح دين از زندگى و وجود خويش و سر نهادن به فرمان هوسهاى نفسانى امكان پذير نيست . يعنى تنها از طريق تملق , دروغ , رياكارى , حقه بازى , سر سپردن بهوا و هوس , فريفتن و مغرور كردن مردم , پوشيده داشتن عيوبى كه بايد به آهنگ بلند بيان كرد , وارونه جلوه دادن حقايق , فراموش كردن امر به