وقتى يكى از دو حريف معارض كه از لحاظ امكانات برونى ضعيف است از زندان و محروميت كشيدن و دور از محيط آسايش و امن به سر بردن به ستوه نمى آيد . فشارها و سختى ها او را خسته نمى كند , با همه ى موانعى كه بر سر راه هدف اش قرار گرفته به راه پيمائى دراز مدت خود ادامه مى دهد . طبيعى است كه حريف او كه با وجود برخوردارى از امكانات مادى , از قدرتمندى روحى و ايمان به راه و هدفش , محروم است به ستوه بيايد و كلافه شود .

مسلما يك راهرو ناشكيبا نمى تواند خود خسته نشده و در عين حال , حريف را خسته كند و بيگمان از پاى