آنان با پيش بينى تلخى ها و ناگوارى هاى اين راه و فراهم ساختن مايه ى وافرى از صبر , امكان شكست روحى را در خويشتن از بين برده و به موجوداتى سرسخت و شكست ناپذير تبديل شده بودند .

دشمنان و مخاصمانشان كه در موارد بسيارى از همه گونه امكانات برخوردار بودند خسته و درمانده مى شدند ولى اين بزرگمردان كه از همه ى آن امكانات محروم بودند همچنان مجدانه به كار و كوشش و مجاهدت خستگى ناپذير خود ادامه مى دادند .

متوكل عباسى , امپراطور مقتدر عباسى مى گفت( لقد اتعبنى ابن الرضا) ابن الرضا [1] مرا به ستوه آورد .

چگونه كسى مانند امام هادى عليه السلام كه بيشتر