ترا زينت بود نام الهى *** به از اين تاج كرمنا چه خواهى

عزيز من حيات تو الهى است *** كه عقل و نقل دو عدل گواهى است

طبيعت بر حياتت گشت حاكم *** نباشد جز تو بر نفس تو ظالم

بيا نفس پليدت را ادب كن *** حيات خود الهى را طلب كن

تبصره : الفاظى كه ذكر در ضمن آن متحقق است بسيار است , نهايتش ارباب حال كلمه لا اله الا الله را اختيار كرده اند بنابر چند وجه : از آن جمله يكى آنست كه حروف آن از حروف اشرف اسماء كه لفظ الله است تركيب يافته و حروف بيگانه در ميان نيامده .

دوم ذكر خفى كه ايشان را نهايت اهتمام به شان آن هست در ضمن آن بيشتر متحقق مى شود , چه در حروف آن حرف شفوى كه محتاج به حركت لب باشد نيست , و مى توان در ميان مردم بر وجهى به آن قيام نمود كه كسى را اطلاع حاصل نشود بخلاف اذكار ديگر مثل سبحان الله و الحمد لله والله اكبر و امثال آن كه نه بر اين وجه است .

سوم آنكه اشتمال آن به حرف الف كه اشرف حروف تهجى است و قوام جميع حروف به اوست چنانچه هيولاى حروفش گفته اند و در ميان حروف او را قطب مى گويند , بيشتر است از سايرين .

چهارم آنكه اشتغال به آن باعث در آمدن به حصن الهى است و رستگارى از عذاب او كه لا اله الا الله حصنى فمن دخل حصنى امن من عذابى . و وجوه ديگر نيز گفته اند .

شيرين تر اينكه , مؤيدين جندى در شرح فص شيثى( فصوص الحكم) در بيان مراتب توحيد گويد([ : ان العامه من اهل الله يرون التوحيد و هو سته وثلاثون مقاما كليا نطق بها القرآن فى مواضع عده فيها ذكر لا اله الا الله فى كل موضع منها نعت مقام من مقامات التوحيد( شرح جندى بر فصوص) ص 260 و( مصباح الانس) ص 195 ) . ( 124 )