نام کتاب : رساله نور علي نور در ذکر و ذاکر و مذکور نویسنده : حسن زاده آملي، حسن جلد : 1 صفحه : 141
نگشت و برايش حدى قرار نداد . سپس آن حضرت به كريمه(
يا ايها الذين آمنوا اذكروا الله ذكرا كثيرا و سبحوه بكره و اصيلا
) ( احزاب / 42 ) تمسك نمود . اى كسانى كه ايمان آورده ايد خدا را فراوان
ياد كنيد و هر بامداد و شبانگاه تسبيحش كنيد .
87 مردانى كه هيچ تجارت و خريد و فروشى آنها را از ياد خدا باز ندارد .
88 در كتاب شريف كافى سند به حلبى مى رساند و او از امام صادق عليه السلام
روايت مى كند كه آن حضرت چنين فرمود : ترا باكى نيست در حالى كه بول مى كنى به
ياد خدا باشى . زيرا ياد خدا در همه حال نيكوست . بنابراين هيچگاه از ياد
خداوند بستوه ميا و از آن ملول مباش .
89 و از جمله احاديث همين دعا كافى است كه نزد خروج از خلاء بايد خواند كه(
الحمد الله الذى اذهب عنى الاذى و عافانى
) در فقره دعا با اين كه به ظاهر قوه دافعه سبب دفع پليدى است و آن را دفع
مى كند , دستور العمل امام ( ع ) اين است كه
الحمد لله الذى اذهب عنى الاذى و عافانى
, و اين مقام فناى در توحيد است لا اله الا الله وحده وحده وحده كه تكرار ايماء
به توحيد ذاتى و صفاتى و افعالى است نه مجرد تاكيد لفظى .
اين سببها بر نظرها پرده هاست *** كه نه هر ديدار صنعش را سزا است
ديده اى بايد سبب سوراخ كن *** تا حجب را بر كند از بيخ و بن
تا مسبب بيند اندر لامكان *** هرزه بيند جهد و اسباب دكان
فقره دعا را در نسخه قضا و قدر دهدار چنانكه بود نقل كرده ايم , در باب آداب
الخلوه طهارت بحار الانوار ( ص 41 ط كمپانى ) روايت كرده است كه : سالوا
ابا عبدالله ( ع ) عن حد الخلاء اذا دخله الرجل ؟ فقال ( ع )
اذا دخل الخلاء قال بسم الله فاذا جلس يقضى حاجته قال اللهم اذهب عنى الاذى و
هنانى طعامى فاذا قضى حاجته قال الحمدالله الذى اماط عنى الاذى و هنانى طعامى
, الحديث .
و روايات ديگر به اين مضمون و قريب به آن آمده است كه به جاى اذهب عنى
الاذى , اماط عنى الاذى روايت شده است .
نام کتاب : رساله نور علي نور در ذکر و ذاکر و مذکور نویسنده : حسن زاده آملي، حسن جلد : 1 صفحه : 141