مقدمه

اگر چه در تمامى اديان و مكاتب الهى و غير الهى در زمينه ى ظهور مصلح و منجى جهانى كم و بيش مطالبى به چشم مى خورد، ولى بر اساس دليل هاى متقن و معيارهاى قابل اعتمادى اين حقيقت به اثبات رسيده است كه كامل ترين و قابل اعتمادترين اطلاعات در مورد شخصيت و ابعاد گوناگون زندگى موعود جهانى مانند: تولد، غيبت، ظهور، حكومت و... در روايت هاى اهل بيت(عليهم السلام) آمده است. به منظور گرامى داشت سال امام على بن ابيطالب(عليه السلام)[1] كه از طرف مقام معظم رهبرى «مدظله العالى» با هدف ترويج بيشتر فرهنگ ناب اسلامى اعلام شده است، در مقاله ى حاضر سعى بر اين است كه مسأله ى غيبت منجى عالم بشريت و علل و آثار آن از ميان كلمات و رهنمودهاى اميرالمؤمنين(عليه السلام) به نحو اختصار مورد بررسى قرار گيرد. بدان اميد كه اين نوشته در حدّ خود به تبيين و ترويج معارف اهل بيت (عليهم السلام)بويژه فرهنگ مهدويت كمك نمايد و از اين رهگذر بتوانيم با بخشى از وظايف و مسؤوليت هاى مهمّى كه در دوران غيبت بر عهده ى تك تك ماست آشنا شويم. آن گاه از طريق عمل به اين تكاليف موفق به قرار گرفتن در زمره ى منتظران واقعى شويم و در آهنگ زمينه سازى براى ظهور موعود جهانى شركتى فعّال داشته باشيم.