اعتقاد مسيحيت

گروهى از مسيحيان معتقدند مقارن با سال 2000 ميلادى دوره اى جديد براى بشر پديد خواهد آمد. اما گروهى ديگر از آن ها بر اين باورند كه همراه با اين دوره، مشكلاتى نيز بوجود خواهد آمد. براى نمونه، رييس جمهور سابق بريتانيا،[1] جنگ جهانى سوم را به گام هاى پيشتاز تحول تعبير مى كند. بدين معنا كه ارمغان قرن بيست و يكم، كشمكش هاى حياتى است كه كل تمدن بشرى را تحت تأثير قرار مى دهد و مشكلاتى چون ازدياد جمعيت، محدوديت منابع طبيعى، آلودگى هوا، فقر و تنگدستى از جمله ى آنند.

يكى از حواريون به نام پطرس چنين نوشت: «و خداوند بر وجود آن صحه گذاشت.»[2]

در پطرس 2، (13//3) مى خوانيم: «فردوس برين و زمينى نوين كه ما طبق قول او در انتظارشان هستيم. و در آن جاست زندگانى نيكو» و هم چنين آن ها معتقدند كه حضرت عيسى قانون گذار اين بهشت نوين است.[3] او به تمام انسان هاى نيكو قول مى دهد كه همگى آن ها جايگاهى در بهشت خواهند داشت.

در كتاب هاى يهودى پولس انسان هاى پاك و نيكوسرشت را «مستحقان بهشت» مى نامد و مسيح نيز آنان را هم نشينان و اصحاب بهشتى خويش تلقى مى كند.[4] در آيه هاى 5 و 6 پطرس در مورد جريان روز «نوح» چنين مى نگارد: «تمام بهشت و زمين اين جا حاضر و آماده اند و تمام انسان ها نيز براى روز حساب و فناى انسان هاى بى خدا حضور دارند».