آسمان فرود خواهد آمد و پشت سر مهدى نماز خواهد خواند».[1]

3 ـ قاضى محمد شوكانى يمنى، در رساله ى «التوضيح فى تواتُر ما جاءَ فِى المنتظرِ و الدَّجالِ و المسيح» مى گويد: «همه ى اين حديث هاى كه آورديم به حد تواتر مى رسد چنان كه بر مطلعان پوشيده نيست».[2]

بنابراين با توجه به همه ى حديث هاى مذكور، مسلم گشت كه حديث هاى رسيده درباره ى مهدى منتظر (عليه السلام) متواتر است.

اين موضوع،كه مهدويت مسأله اى اسلامى وقطعى است،به اندازه اى روشن ومشهور است كه حتّى لغت نويسان و واژه شناسان اهل سنّت نيز ذيل كلمه ى «مهدى» آن را مطرح كرده اند. از جمله جمال الدين ابن منظور افريقى مصرى (م711) در لغت نامه ى بزرگ ومعتبر خويش «لِسانُ العَرب» چنين مىنويسد:«مهدى يعنى كسى كه خدا راه حق را به او نشان داده است. اين كلمه از نظر دستورى وصف است، اما به صورت اسم نيز بكار رفته است. اشخاص را به آن نام گذارى كرده اند، اما تا جايى كه اكنون عَلَم بالغلبه شده است.مهدى نام آن كسى است كه پيامبر (صلى الله عليه وآله) مژده داده است كه درآخرالزمان مىآيد».[3]

هم چنين محدث و اديب واژه شناس معروف مجدالدين ابن اثير شافعى (م 606) در كتاب «النهاية» و مرتضى الزبيدى حَنَفى (م 1205) در لغت نامه ى «تاج العروس» اين موضوع را ياد كرده اند. زبيدى در آخر توضيح هايش، اين دعا را نيز افزوده است: «جَعَلنا الله مِنْ انصارِهِ; خدا ما را از جمله ى ياران او قرار دهد».

مهدويت، منشأ حوادث

مسأله ى مهمى كه استاد شهيد مرتضى مطهرى (رحمه الله) مطرح مى كنند و آن را دليل