آيا معدن عظمت قصرهاى بهشتى است ؟

آيا اين جذبه و عشوه ها كه براى رسول خدا ( ص ) در نماز معراج دست مى داد , و آن انوار عظمت و بالاتر از آن كه مشاهده مى كرده , در آن محفلى كه اعظم ملائكه الله كه جبرئيل امين ( ع ) است , محرم سر نبود و جرئت پيشرت انمله اى نداشت جذبه براى يكى از زنهاى خيلى خوب بوده يا انوارى مثل نور شمس و قمر و بالاتر از آن را مى ديد ؟

آيا آن قلب سليمى كه معصوم ( ع ) در ذيل آيه شريف الا من اتى الله بقلب سليم شعراء , 89 فرمود , سليم آن است كه ملاقات كند حق تعالى را در صورتى كه در آن غير حق نباشد , مقصود از آن كه غير حق نباشد يعنى غير كرامت حق نباشد تا برگشت به اين كنه كه غير از گلابى و زردآلو نباشد ؟

خاك بر فرق من كه عنان قلم از دستم رها شد و به شطحيات مشغول شد ولى لعمر الحبيب كه مقصودى از اين كلام نيست جز اين كه براى برادران ايمانى , خصوصا اهل علم تنبهى حاصل آيد و لااقل منكر مقامات اهل الله نباشند كه اين انكار سرمنشاء تمام بدبختيها و شقاوتها است

مقصود ما اين نيست كه اهل الله كيانند بلكه مقصود آن است كه مقامات انكار نشود , اما صاحب اين مقامات كيست , خدا ميداند و اين امرى است كه كسى را بر آن اطلاع نيست , آن را كه خبر شد خبرى باز نيامد

[1]در رساله وحدت درباره ولايت تكوينى و شواهد آن آمده است : تصرف در كائنات و تسخير آنها و تاثير آنها به قوت ولايت تكوينى به اذن الله است , همچون شق القمر و شق الارض و شق البحر و شق الجبل و شق الشجر و ابراى اكمه و ابرض و احياى موتى و غيرها