و انسانهاى متذكر كه پاسدار دل و به ياد الله هستند همين كه بيگانه اى را مشاهده مى نمايند كه احرام بسته و قصد طواف در اطراف دل را دارد به اين توصيه الهى گوش سپرده و عمل مى نمايند كه : و اما ينزغنك من الشيطان نزع فاستعذ بالله انه سميع عليه

تضرع در خفا و ادب دعا

هرگاه حمله و آسيبى از طرف شيطان احساس شد خداوند را بايد به همان ادب كه قرآن مى فرمايد فرا خواند ادعوا ربكم تضرعا و خفيه انه لايحب المعتدين

اول : مطلب مذكور در اين آيه خواندن به تضرع , ناله و هراس است

دوم : اين است كه در نهان و پنهان باشد زيرا پناه بردن به او به دور از اغيار موجب مصونيت دعا از شرك خفى است

سوم : اعلان محروميت متجاوزين , از محبت الهى است و اين نشانه آن است كه اگر انسان به تضرع و نهانى خداى را نخواند از ادب دعا دورى جسته و به دليل اين تجاوز و تعدى از محبت خدا