در عصر حاضر تنها ديني كه از سوي خدا بدان فرمان داده شده، اسلام است و همه اديان پشين به نوعي تحريف شده و عقايد منسوب به آنها با آنچه كه به پيامبر اسلام وحي شده، متفاوت است و اسلام مكمل همه اديان پيشين است. نكته مورد اختلاف، چگونگي ادارك باطن دين از راه مكاشفات معنوي يا استدلالات فلسفي است. مسأله قابل توجهي كه اينجا مطرح شد، ديدگاهي است كه کثرت گرايي ديني فروکاهشي مدافع آن است و آن اينکه اديان از تجربه ديني شخص داراي اعتبار مي شوند و چون همه اديان حقيقت باطني واحدي را تبيين مي کنند، بنابراين، هيچ فرقي نمي کند كه كدام دين را انتخاب كنيم، به علاوه حقيقت مشترك در اديان جهان به همين شكل فعلي براي راهنمايي بشر به سوي سعادت نهايي كافي است. هيچ يك از اين عناصر براي علماء فلاسفه و صوفي ها قابل قبول نيست.

كثرت گرايي ديني و متكلمان مسلمان

بنابراين در عصر حاضر بشر مأمور به متابعت از تنها يك دين است، يعني ديني كه به آخرين فرستاده خدا، حضرت محمد(ص) وحي شد، ولي درباره اين مسأله كه چه کسي اهل بهشت است و چه کسي اهل جهنم و نيز اينکه آيا عذاب الهي براي كساني كه به دين خاصي گرايش دارند هميشگي است يا خير، صحبتي به ميان نيامد. اين موضوع در بخش آخر كتاب عدل الهي شهيد مطهري به تفصيل آمده، و مباحثي كه در اينجا مطرح خواهد شد بيشتر از آراي ايشان اتخاذ شده است.[1]