شيخ: ذات خداوند ضد و مانندى ندارد كه به اين وسيله شناخته شود و هر چيزى كه در عالم ماده وجود دارد همه از اوست. همان طور كه مولانا:

و يا:

بنابراين چون حكيم فلسفى دلش به نور حق منوّر نشده است كه به وسيله مشاهده و مكاشفه او را دريابد و همچنين خداوند چون ضد و مانند هم ندارد كه به اين روش او را بازشناسند پس نمى دانم كه چگونه ذات حق را درك و مشاهده خواهد كرد. مصراع اول اشاره به آيه ﴿و لم يكن له كفوا احد﴾[3] دارد.

چون ممكن الوجود از واجب الوجود نشانه و علامتى ندارد كه باعث شناختن او گردد. پس واجب الوجود به وسيله ممكن الوجود شناخته نمى شود زيرا دليل و حجت بايد روشن تر و آشكارتر از مدلول باشد بنابراين عبارت، ادعاى حكيم فلسفى كه اهل استدلال است نفى مى گردد.

مَثَلِ شخصى كه مى خواهد واجب الوجود - خدا - را به واسطه ممكن الوجود - موجودات - بشناسد مانند شخص بى دانشى است كه بوسيله نور شمع در بيابانى كه هيچگونه حجاب و مانعى وجود ندارد آفتاب روشن را جستجو مى كند.