نفس امّارهِ او به صفات حميده مبدل شده باشد»[1] ترسايى اشاره به هستى و پيروى از حضرت عيسى(عليه السلام) دارد.

غرض ‌ مقصود، هدف

تجريد ‌ مجرد شدن است و مجرد كسى باشد كه برهنه باشد و در اصطلاح عرفا آن است كه ظاهر او برهنه باشد از اغراض دنيوى(ف - ع)

ربقه ‌ بند گردن، بند (ف - م)

تقليد ‌ به گردن انداختن، پيروى كردن (ف - م)

منظور از ترسايى جدا شدن شخص از تعلّقات و اميال دنيوى و رهايى از بند تقليد و عادات و رسوم است زيرا هر كسى كه به موجب ﴿انّا وجدنا آباءنا على امّة و انّا على آثارهم مهتدون﴾[2] گرفتار تقليد از پدران و گذشتگان خود شود عبادت و طاعت حقيقى را به جا نخواهد آورد.

جناب قدس ‌ اشاره به ذات و صفات حق است.

وحدت ‌ ب307

ديْر ‌ محل عبادت راهبان مسيحى است. در اصطلاح عرفا عالم انسانى را گويند(ف - ع)

جان ‌ ب1

سيمرغ ‌ اشاره به انسان كامل است.