زهد ‌ ب801

تقوى ‌ در لغت به معنى پرهيزگارى و در اصطلاح به معنى دورى كردن از عقوبت حقّ است به واسطه انجام طاعات حقّ.(ف-ع)

شيد ‌ مكر، حيله، تزوير، اندودن ديوار با گچ و غيره(ف-م)

چون شيخ در مقام وحدت از قيد و بند كثرات و تعيّنات آزاد است و در حالت مستى و بيخودى است هر آينه «شيخى» كه مرتبه ارشاد و هدايت مريد است نسبت به احوال او «قيد» محسوب مى گردد.همچنين زهد و تقوى و عبادات در اين حالت براى شيخ ريا و تزوير است.

كه و مه ‌ ب36

بت ‌ اشاره به وحدت است.

زنّار ‌ كمربندى كه ترسايان به نشانه ترسا بودن بر كمر بندند، اشاره به خدمت و طاعت و سلوك سالك است. ب30

ترسايى ‌ اشاره به تجريد و تفريد است.

بهْ ‌ بهتر

سالك اگر در قيد عالم مادّى اسير و نظر به امور ظاهرى داشته باشد براى او بهتر است كه از كثرت و مظاهر فريبنده جدا گشته روى به وحدت آورد و كمر خدمت و طاعت و عبادت حقّ بر ميان بندد و بداند كه حقيقت همه يكى و آن ذات حقّ  مى باشد.