وحدت، همه يكى شده اند و قابل تشخيص و باز شناختن از هم نمى باشند.

خلأ ‌ جاى خالى از هوا، جايى كه در آن كسى نباشد.(ف - م)

صوت ‌ بانگ، آواز، تعداد ارتعاشات در هر ثانيه را گويند. (ف - م)

صدا ‌ انعكاس و برگشت صوت مى باشد. (ف - م)

هر گاه سالك و عارف وجودى براى خود قائل نباشد و هستى خود را در وجود حق فانى ببيند. آنگاه است كه صداى «انا الحق» از وجود او شنيده مى شود و در اين حالت سالك به مقام فناء فى الله رسيده است.

وجه باقى ‌ خدا

سلوك ‌ روش، رفتار

سالك ‌ رونده در راه حق

سير ‌ حركت، رفتن به سوى حق

هر گاه تعيّنات مادّى و معنوى از وجود سالك و عارف جدا شود سالك با خداوند يكى مى شود و جون وجه خداوند به حكم ﴿لا اله الاّ هو كلّ شىء هالك الاّ وجهه﴾[1]باقى مى ماند، وجود او نيز باقى خواهد ماند و آن حالتى است كه سالك به مقام «بقا باللّه» رسيده است. بنا بر اين در چنين مرتبه اى «سالك» و «سير» و «سلوك» در حقيقت معنى، يكى مى شوند.