مراتب ايمان است و ﴿ليزدادوا ايماناً مع ايمانهم﴾[1] ناظر بر همين نكته است. يعنى تا اينكه بيفزايند ايمانى با ايمان خود.

رجعت ‌ بازگشت

سجّين ‌ سخت، شديد، دايم، بر وزن فعيل است و ريشه آن سجن به معنى زندان مى باشد.

فجّار ‌ جمع فاجر، تبهكاران، گناهكاران

سجّين فجّار ‌ مراد زندان طبيعت است، مأخوذ از آيات 7و8 سوره مطفّفين در قرآن است.

علّيّين ‌ جاى بلند، جايگاه نيكوكاران كه در مكانى بلند است.

ابرار ‌ جمع برّ، نيكوكاران، پرهيزگاران

علّيين ابرار ‌ منظور مقامات معنوى و روحانى است، مأخوذ از آيات 18 و 19 و 22 سوره مطففين در قرآن است.

سالك بعد از تصفيه دل خود، از طريق جذبه الهى و يا به سبب برهان يقينى كه در ابيات 325 تا 327 درباره آنها گفته شد، از تعيّنات مادى و تعلّقات دنيوى كه به عبارتى مى توان آن ها را زندان طبيعت ناميد، بر مى گردد و آن ها را به كنارى مى زند و روى به مقامات معنوى مى آورد و به عالم ملكوت سير مى كند و خدا را مى جويد.

اين بيت از آيات «كلاّ انّ كتاب الفجّار لفى سجّين، و ما ادريك ما سجّين، كتاب مرقوم، ويل يومئذ للمكذّبين» و«كلاّ انّ كتاب الابرار لفى عليّين، و ما ادريك ما