سؤال 1992: در موردى كه كسى خطاء جرحى بر كسى وارد كند، آيا مانند قتل خطايى ديه آن بر عاقله است يا نه؟

جواب: جرح مراتب متعدده دارد. يك مرتبه‌اش موضحه است كه در آن و بالاتر از آن در صورت خطا ديه بر عاقله است. و در مادون موضحه، ديه در مال خود جانى است اگر چه خطايى باشد. و مراد از موضحه، جراحتى است كه پرده روى استخوان را پاره كرده و سفيدى استخوان نمايان شده باشد.

سؤال 1993: تصادفى در اثر بى‌احتياطى راننده‌اى، در سال 74 رخ داده، جلسه دادگاه در سال 75 برگزار شده و حكم ديه افرادى كه در اين صحنه زيان ديده‌اند، توسط دادگاه مشخص شده (ناگفته نماند كه قيمت يك نفر شتر در سال 74 حدودا 22000 تومان بوده و حال اينكه در سال 75 حدودا 42000 تومان است) نظر حضرتعالى در اين خصوص كه آيا بايستى ديه افراد را با سال 74 سنجيد يا با تاريخى كه حكم ديه صادر شده است؟

جواب: در ديه عين مال، مثل طلا يا نقره يا شتر تعيين مى‌شود كه هنگام پرداخت، عين آن يا قيمت روز، تعيين مى‌گردد. مگر اينكه قبلا روى قيمت آن مصالحه، صورت گرفته باشد.

موارد پرداخت ديه از بيت المال‌

سؤال 1994: موارد پرداخت ديه از بيت المال را مرقوم فرماييد:

ج: 1- در قتل عمد و شبه عمد، اگر قاتل فرار كرد و مال نداشت، ديه بر الاقرب فالاقرب است. و با نبود قرابت بر بيت المال است و همينطور در هر قتلى كه قاتل مشخص نباشد.

2- اگر اجراى حد يا تعزير، سبب قتل شود؛ ديه بر بيت المال است.

3- اگر بعد از قتل، فسق شهود ظاهر شود، ديه بر بيت المال است.

4- در قطع يد و ظهور فسق شهود، ديه بر بيت المال است.

5- اگر اهل ذمه مرتكب جنايت موجب ديه شوند و مالى نداشته باشند، ديه بر بيت المال است كه مشروط به پرداخت جزيه است.