دندان يكى از اين بچه‌ها از بين مى‌رود، يعنى مى‌افتد، ديه دارد يا نه؟ و همچنين اگر چشم يكى را نابينا كند؟

جواب: اگر يكى از بچّه‌ها ديگرى را نابينا كند يا دندانش را بشكند، ديه دارد. و ديه بر عاقله است. ولى اگر خود بچّه در اثر دويدن، بيفتد و معيوب شود، بر بچّه‌هاى ديگر چيزى نيست.

پرداخت ديه و مسائلى مربوط به آن‌

سؤال 1977: آيا تخيير جانى در انتخاب نوع ديه، ابتدايى است يا استمرارى؟

جواب: ظاهرا تخيير و انتخاب يكى از انواع ديه، استمرارى است. و جانى قبل از پرداخت آن هر كدام را مايل بود، مى‌تواند انتخاب كند. هر چند قبل از آن نوع ديگرى را انتخاب كرده باشد.

سؤال 1978: جانى كه مخير است بين انواع ديات، يكى را انتخاب كند، آيا بايد در دادگاه تعيين كند تا حاكم طبق آن حكم كند يا مى‌تواند بعدا انتخاب كند؟

جواب: قاضى مى‌تواند در قتل غير عمد، جانى را به طور سطحى، محكوم به ديه كامله كند و تعيين نوع آن، به زمان اجرا موكول شود.

سؤال 1979: در ديات، در صورت تمكن از اصول، آيا مى‌توان به قيمت اكتفا كرد؟

جواب: در صورت تمكن جانى، از پرداخت اصول، گيرنده ديه ملزم به اخذ قيمت نيست، بلى در صورت توافق و رضايت اكتفا به قيمت مانعى ندارد.

سؤال 1980: مدت پرداخت ديه، در قتل شبيه به عمد چقدر است؟

جواب: مدت پرداخت دو سال است.

سؤال 1981: در زمان فعلى، منظور از حلّه در ديه چيست؟

جواب: حله دو پارچه است. و قدر متيقن، آن است كه از يمن به كيفيت معموله زمانهاى سابق باشد. و تهيه آن فعلا مشكل يا غير مقدور است.

سؤال 1982: آيا ديه جراحات را هم عند الاعسار بايد از بيت المال داد يا خير؟