سؤال
1: در رساله فرمودهايد: تقليد در اصول دين جايز نيست، آيا اصول دين را با دليل
بايد اثبات كرد يا اعتقاد به آن كافى است؟
جواب:
از هر طريقى عقيده به اصول دين پيدا كند كافى است.
سؤال
2: كسى كه مجتهد نيست، آيا مىتواند تقليد نكند و در اعمال خود به احتياط عمل
نمايد؟
جواب:
در جواز عمل به احتياط بين علما اختلاف نظر وجود دارد و كسى كه مىخواهد احتياط
كند يا بايد مجتهد باشد و يا در اصل جواز عمل به احتياط و عدم آن از مجتهد تقليد
كند.
سؤال
3: منظور از احتياط چيست؟ و چه كسى مىتواند به احتياط عمل كند؟
جواب:
احتياط آن است كه شخص اعمال خود را به نحوى انجام دهد كه يقين كند مطابق وظيفه خود
عمل كرده و تكليف خود را انجام داده است. و اگر كسى بخواهد در همه مسائل احتياط
كند بايد خودش مجتهد يا قريب الاجتهاد باشد تا بتواند در بين اقوال علماى گذشته و
حال آنچه موافق احتياط است تشخيص دهد.
سؤال
4: آيا تقليد لازم است كه مقدّم بر عمل باشد و آيا اگر كسى مقارن عمل تقليد