كار آنها گاهى بيش از 20 سال است. اگر فاصله وطن و محلّ كار آنها چهار فرسخ يا پيش از آن باشد و هر روز اين مسير را رفت و آمد كنند، حكم نماز و روزه آنها در محلّ كار چگونه است؟

جواب: در فرض سؤال، نماز به احتياط واجب قصر است و روزه صحيح نيست.

سؤال 498: دانشجويى كه در هفته يك يا دو بار مسافت شرعى را طى مى‌كند، مثلا پنج روز در شهرى براى تحصيل سكونت دارد و دو روز آخر هفته را به شهر خود بازمى‌گردد، آيا حكم دائم السفر را دارد؟

جواب: در فرض سؤال، نماز به احتياط واجب شكسته است و روزه صحيح نيست.

سؤال 499: استادى بين دو شهر كه هيچ‌كدام وطن او نيست و با وطن او بيش از هشت فرسخ فاصله دارند رفت و آمد دارد و در يك جا تحصيل و در جاى ديگر تدريس مى‌كنند، آيا هر دو به عنوان شغل او محسوب مى‌شود؟

جواب: بلى هر دو شغل او محسوب مى‌شود و نماز او در هر يك از اين دو شهر و نيز در مسير به احتياط واجب شكسته و روزه صحيح نيست.

كسى كه شغل او سفر كردن است‌

سؤال 500: اين جانب راننده يك شركت مسافربرى مى‌باشم. اكنون دوازده روز مرخصى گرفته‌ام و بنا دارم به مدت يك هفته به همراه خانواده‌ام به مشهد مقدس مسافرت كنم، آيا در سفر مشهد نمازم قصر است يا تمام؟ و آيا بعد از دوازده روز كه به كارم برمى‌گردم در سفر اوّل نمازم قصر است يا تمام؟

جواب: در فرض سؤال، در سفر مشهد مقدس نماز شما قصر است. ولى پس از بازگشت به كار خودتان چون ده روز در يك جا نمانده‌ايد در سفر اول نمازتان تمام است. بلى اگر ده روز در وطن خود يا در غير وطن با قصد اقامت بمانيد، در سفر اول نمازتان شكسته است.

سؤال 501: راننده‌اى در بين راه ماشينش خراب شده و مجبور است براى تهيّه وسايل‌