فوت‌شده او انجام شود و علت اينكه اينگونه وصيت كرده اين بوده كه خواسته مطمئن شود حتما به مقدارى كه در ذمه دارد انجام شود و شايد به اين معنى توجه داشته كه بعضى از اجيرها به وظيفه خود عمل نمى‌كنند يا صحيح نمى‌خوانند در اين فرض نيز بايد همه مازاد را براى نماز و روزه استيجارى بدهيد.

4- اگر ورثه يقين دارند كه هيچ‌كدام از موارد فوق نبوده و ميت از روى بى‌توجهى اينگونه وصيت كرده مازاد بر مقدار يقينى را بين خود تقسيم كنند، اگر چه احتياط در اين است كه با اجازه ورثه به نيت ميت صرف خيرات كنند.

سؤال 388: اين جانب نماز و روزه قضاشده زيادى دارم، كه مى‌دانم نمى‌توانم خودم تا آخر عمر، آنها را قضا كنم، آيا اجازه مى‌فرماييد، خودم اجير و نايب بگيرم؟

جواب: تا زنده هستيد، اجير گرفتن براى نماز و روزه، صحيح نيست. و بايد وصيّت كنيد تا هر مقدارى كه خود نخوانده‌ايد بعد از فوت شما، برايتان نايب بگيرند و قضا كنند.

سؤال 389: كسى كه خودش نماز قضا در ذمه دارد، آيا مى‌تواند براى قضاى نماز اموات اجير شود؟

جواب: بلى، اجير شدن براى غير در فرض سؤال مانعى ندارد، ولى جايز نيست در قضاى نماز خود مسامحه كند.

سؤال 390: شخصى از گرفتن وضو معذور است و نماز خود را با تيمم مى‌خواند، آيا مى‌تواند اجير شود؟

جواب: نمى‌تواند، بلكه لازم است كه اجير در غسل و وضو و نماز معذور نباشد.

سؤال 391: آيا جايز است زن را براى قضاى نمازهاى ميت اجير كرد؟

جواب: اگر قرائت و مسائل نماز را كه مورد ابتلا است بداند و انجام نماز ميت با حقوق و وظايف مربوط به زناشويى منافات نداشته باشد، اشكالى ندارد.