است، احتياط واجب آن است كه مقدار بيشتر را بخواند.

مسأله 318: نماز قضا را با جماعت مى‌توان خواند، چه نماز امام جماعت ادا باشد يا قضا و لازم نيست هر دو، يك نماز را بخوانند؛ مثلًا اگر نماز قضاى صبح را با نماز ظهر يا عصر امام بخواند، اشكال ندارد.

مسأله 319: اگر مسافرى كه بايد نماز را شكسته بخواند، نماز ظهر يا عصر يا عشاء از او قضا شود، بايد آن را دو ركعتى بجا آورد، اگر چه در غير سفر بخواهد قضاى آن را بجا آورد.

مسأله 320: در سفر نمى‌توان روزه گرفت حتى اگر روزه قضا باشد، ولى نماز قضا مى‌توان بجا آورد.

مسأله 321: اگر در سفر بخواهد نمازهايى را كه در غير سفر قضا شده است بجا آورد، بايد نمازهاى ظهر و عصر و عشا را چهار ركعتى قضا كند.

مسأله 322: نماز قضا را در هر وقتى مى‌توان بجا آورد؛ يعنى قضاى نماز صبح را مى‌توان ظهر يا شب خواند.

نماز قضاى پدر و مادر

مسأله 323: تا انسان زنده است اگر چه از خواندن نماز خود عاجز باشد، ديگرى نمى‌تواند نمازهاى او را قضا كند.

مسأله 324: پس از مرگ پدر، نماز و روزه‌هايى را كه بجا نياورده باشد، بر پسر بزرگتر او واجب است آن نماز و روزه‌ها را قضا كند.

مسأله 325: احتياط واجب آن است كه پسر بزرگتر نماز و روزه قضاشده مادر را نيز بجا آورد.