پاداش مى‌دهيم؛ و زكريّا و يحيى و عيسى و الياس را [راه نموديم‌] و همه را بر مردم جهان برترى داديم و از پدران شان و فرزندان شان و برادران شان نيز؛ و ايشان را برگزيديم و به راهى درست راه نموديم.

در حقيقت اين برترى و برگزيدگىِ هر پيامبرى، مربوط به زمانه و روزگار و مردمى است كه در ميان آن‌ها بر انگيخته شده‌اند، تا زمانى كه پيامبرى ديگر بر انگيخته شود و در پايان سلسله پيامبران، حضرت محمّد صلى الله عليه و آله و دودمان معصوم او، تا ابد، بر همگان برترى دارند. [1]

آل ابراهيم كيانند؟

عمران، پدر موسى عليه السلام است، يا پدر مريم. و اگر در آيه، عمران همان پدر مريم باشد، مراد از آل عمران كسانى هستند كه از نسل او برگزيده شده‌اند. در همين حال، آل ابراهيم را نيز شامل مى‌شود. و در حقيقت در اين آيه، آل ابراهيم‌

[1]. العالمين، جمع «العالم» است كه با اطلاق آن، به همه آفرينش گفته مى‌شود. و با اضافه، به پديده‌هايى كه با صفات و قوانين خاصّ به هم پيوسته باشند، گفته مى‌شود. مانند: عالم طبيعت، عالم ستارگان، عالم ذرّات، عالم جماد، عالم نبات، عالم حيوان، عالم انسان، و از آنجا كه جمع به واو و نون (ون)، يا يا و نون (ين) (العالمون، العالمين) به گروه‌ها و اصناف خردمند انسان‌ها، انصراف دارد، و به پديده‌هاى ديگر به طور تبعى و مجازى اطلاق مى‌شود. و به همين گونه، اضافه «نساء» به «العالمين» درباره حضرت مريم، كه فرمود: «وَاصْطَفَل- كِ عَلَى‌ نِسَآءِ الْعلَمِينَ» انصراف به خردمندان را، مى‌رساند. و به قرينه مقام «إصطفا» در اين آيات، متوجه آن گروه از مردم است، كه به مقام اصطفا نرسيده‌اند؛ چه پيش از آن‌ها، يا در زمان آن‌ها، يا پس از آن‌ها.

براين اساس، ديگرِ برگزيدگان را، كه در رديف آنان‌اند، يا كامل‌تر و متعالى‌تر از آنان، در بر نمى‌گيرد. علاوه، اصطفا در همه جا به يك معنا نيست؛ چرا كه مى‌بايست در آيه حضرت مريم تكرار نمى‌شد و گفته مى‌شد: «إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَل- كِ وَطَهَّرَكِ وَاصْطَفَل- كِ عَلَى‌ نِسَآءِ الْعلَمِينَ». پس همچنان محمد صلى الله عليه و آله و اهل بيت پاك او، بر همه جهانيان از پيشينيان تا پسينيان، برترى دارند و بر همگان پيشوا و مقتدايند؛ حتّا بر پيامبران و اوصياى آن بزرگواران عليهم السلام.