برايشان ايجاد زحمت كند و از درس و بحث محروم شوند؛ اما ايشان زحمات، مشكلات و تبعيدهاى بسيار سخت را تحمل كرد و دست از امام و همراهى برنداشت.

در دوران غربت و تنهايى امام، فداكارى چنين افرادى بسيار مؤثر بود. برخى علما در آغاز با امام امت همراهى كردند؛ اما ادامه پيدا نكرد و آيت‌الله فاضل از مدرّسان و چهره‌هاى علمى شناخته شده‌اى بود كه در اين راه تا پيروزى انقلاب به خدمات و فداكاريهاى خود ادامه داد. [1] معظّم‌له به مناسبتى، يكى از خاطرات آن دوران را بيان مى‌كند:

«وقتى در يكى از مراكز ساواك كه مرا خواسته بودند، به مسئول آنان گفتم: در مورد امام دو نظريه است: يكى نظر شما و يكى نظر ما كه امام را يك مرد الهى مى‌دانيم كه فقط براى خدا قيام كرد. اگر شما توانستيد ثابت كنيد كه امام به كشورهاى ديگر و نيروهاى ديگر وابسته است، ما هم مى‌پذيريم. اين سخنان چنان در او اثر گذاشت كه وقتى مى‌خواستم برگردم، به من احترام زيادى كرد.» [2]

مرجعيت امام‌

از اقدامات مهم آيت‌الله فاضل كه خطرهاى بزرگى را در راه آن خريد، تثبيت مرجعيت امام خمينى پس از رحلت آيت‌الله بروجردى در

[1]. گروهى از دانشمندان شيعه، ص 648- 649 و روزنام جمهورى اسلامى، 15/ 2/ 1382، ويژهنام شاخهاى از شجر طوبى، ص 5 از زبان آيتالله رضا استادى.

[2]. جمهورى اسلامى، 13/ 5/ 1384.