پيش گفتار

از يادگار برومند مرجع عالى‌قدر حضرت آيت‌الله العظمى فاضل لنكرانى‌

بسم الله الرحمن الرحيم‌

در آستانه گذشت يك سال از غروب چهره پرفروغ و هميشه تابناك آسمان علم و فقاهت، امين رسالت نبوى، حافظ مكتب علوى، مروّج خستگى‌ناپذير مذهب جعفرى، مجاهد و مرجع تقليد عام شيعيان و استوانه جهاد و سياست حضرت آيت‌الله العظمى آقاى فاضل لنكرانى- رضوان الله عليه- هستيم. شخصيتى كه در همه ميدانهاى بزرگ، حضورى ويژه و بسيار حساس داشت. مهارت بسيار گسترده او در فقاهت، موشكافى در استخراج حقايق فقهى و دينى، تبيين دقيق احاديث ائمه طاهرين- عليهم السلام-، احاطه كم‌نظير و عميق و بسيار جامع برهمه مكاتب و مدارس اصولى، تسلط بر آخرين انديشه‌هاى اصولى قم و نجف، انس فراوان با كتاب خداوند و تفسير و تأويل و خصوصاً آيات فقهى آن، مجموعاً از او فقيهى كم‌نظير، صاحب‌نظرى ژرف‌انديش و مجتهدى توانا و عالمى جامع ساخته بود.

جدّيّت و هوش سرشار و نبوغ آشكار او، بيان كم‌نظير و مثال‌زدنى او در تدريس، قلم و تحرير افكار و انديشه‌ها و آراء او، از او استادى‌