در جايى كه تنفس يا جريان خون به طور مصنوعى بر قرار باشد، صدور مجوز جهت برداشت بافت ممنوع است؛ مگر آنكه دو پزشك مستقل، فرد را معاينه كرده و معتقد باشند كه مغز او از كار افتاده است و فعاليت آن غير قابل برگشت مى‌باشد. [1]

نتيجه آنكه، نوعاً در كشورهاى غير اسلامى، اين مسئله پذيرفته شده‌است. هرچند كه دربرداشت اعضا از افراد مبتلا به مرگ مغزى، گونه‌اى از تسامح و افراطكارى ديده مى‌شود؛ زيرا گرچه هنوز موضوع «اخذ رضايت» [2] براى جدايى اعضاى بدن، اهميت ويژه‌اى دارد و برخى از كشورها از اين سيستم پيروى مى‌كنند، امروزه با توجه به نياز روز افزون به اعضاء پيوندى در برخى از جوامع غربى، نظام «رضايت مفروض» [3] پديد آمده است؛ كه به عنوان راه حلى جديد در تامين عضو پيوندى از مردگان مغزى، استفاده مى‌گردد.

ب. پيوند اعضا در كشورهاى اسلامى‌

قوانين و مقررات در كشورهاى اسلامى، از فقه عامّه نشات گرفته است. بنابراين، با اين استدلال كه اصول شناخته شده اسلام، هر قانونى را كه ممنوع نشده، لزوماً مشروع مى‌داند، پديده مرگ مغزى و پيوند اعضا را نيز به رسميت شناخته است. از اين رو، در سال 1407 ق مجلس مجمع فقه اسلامى در نظرى كه با موافقت اكثريت به تصويب رسيد، بيان داشت:

هنگامى كه تمام وظايف و فعاليت‌هاى مغزى فرد به صورت كامل متوقف گردد و پزشكان متخصص حكم به برگشت ناپذير بودن توقف دادند و مغز شخص، شروع به از بين رفتن نمود، شخص مرده شناخته شده و تمام احكامى‌

[1]. باقر لاريجانى، پيشين، ص 365- 364.

[2].Open -in.

[3].Open -out.