خلاصه، پس به وسيله عمل جراحى و خوردن دارو اگر موى صورت مرد بريزد و پستان‌هايش بزرگ شود و براى او مهبل درست كنند، در واقع زن شده نشده است و هم‌چنين بالعكس، روئيدن مو در رخسار زن و كوچك شدن پستان‌ها و با درست شدن بيضه و آلت تناسل در وجود آن دلالت نمى‌كند كه او واقعاً مرد شده است و اگر به اين عمل غير مشروع اقدام كرد، معصيت كرده و از نظر تكاليف شرعى حكم قبل از تغيير اعضاى ظاهرى را دارد.

و به عبارت ديگر، با تغيير بعضى از اعضا، موضوع مرد بودن يا زن بودن از بين نمى‌رود، تا گفته شود كه حكم هم تغيير پيدا مى‌كند و اين موضوع غير ممكن بودن تغيير جنسيت به معنى واقعى را فى الجمله مى‌توان از بعضى از آيات قرآن هم استفاده كرد، مانند: آيه‌هاى 49 و 50 از سوره شورى كه مى‌فرمايد:

يخلُقُ ما يشاءَ يهَبُ لِمَن يشاءُ اناثاً وَ يهَبُ لِمَن يشاءُ الذّكور وَ يجعَلُ مَن يشاءُ عَقيماً؛

يعنى: هر چه را بخواهد مى‌آفريند و به هر كس اراده كند دختر مى‌بخشد و به هر كس بخواهد پسر و هر كس را بخواهد عقيم مى‌گذارد.

و همه مى‌دانند و مى‌بينند كه على رغم تمام تلاش‌ها و كوشش‌ها، هنوز كسى نتوانسته است عقيمان واقعى را ذات ولد نمايد، يا مردى كه به ظاهر تغيير جنسيت داده، همانند يك زن واقعى، فرزند زايد و فرزند دار نشدن اين‌ها دلالت مى‌كند كه تغيير حقيقى صورت نگرفته است.

خلاصه با آن بيانى كه اشاره گرديد، اين مسأله مهم، مختص علم لايتناهى قادر متعال است و در سيطره قدرت او مى‌باشد و مخلوق چنين توانى را هرگز نخواهد داشت. [1]

[1]. سيد يوسف مدنى تبريزى، المسائل المستحدثه، ص 42- 47.