كه اين آيات از اين قرار است: زخرف (43)، آيه 12؛ حجرات (49)، آيه 13؛ نجم (53)، آيه 45؛ قيامت (75)، آيه 39؛ ليل (92)، آيه 39.

گفتار دوم: ديدگاه غير مشهور

عده‌اى معتقدند كه خنثى، طبيعت ثالثه است. بر اين اساس، خنثى يا دو جنسى، نه حقيقتاً مرد است و نه حقيقتاً زن، و بعيد نيست كه يك انسان، مصداق حقيقى دو صفت مذكر و مؤنث باشد و در واقع، هم مذكر و هم مؤنث باشد. گاه اين گروه، مى‌توانند در ازدواج، هم نقش زن و هم نقش مرد را ايفا كند و به عبارت ديگر، اگر با يك مرد ازدواج كند مى‌تواند به عنوان مادر، صاحب بچه گردد، و اگر با يك زن ازدواج كند، مى‌تواند به عنوان پدر صاحب فرزند گردد، و حتى مى‌توان فرض كرد كه اين شخص صاحب فرزندى گردد كه پدر و مادر اين طفل، همان شخص دو جنسى باشد؛ به اين صورت كه اسپرم توليد شده از او با اوول خودش تركيب شود و وى صاحب بچه گردد. [1] البته اين سخن پذيرفتنى است كه خنثى يا دو جنسى- كه داراى آلت تناسلى زنانه و مردانه هر دو است- مى‌تواند در ازدواج نقش زن يا مرد را ايفا كند، ولى از آن جا كه عموم دو جنسى‌ها عقيم هستند، صاحب فرزند نمى‌شوند. بنابراين، فرض فوق كه خنثى مى‌تواند به عنوان «مادر» يا «پدر» صاحب فرزند گردد، تنها يك فرض عقلى است. نيز تركيب اسپرم يك دو جنسى با اوول خودش غير ممكن است و كلام فوق نيز تنها يك فرض عقلى است.

برخى محققان مى‌گويند: با چند تن از پزشكان گفت و گو كرده‌ام. آنان معتقدند

كه تاريخ پزشكى سراغ ندارد كه يك خنثى صاحب فرزند شده باشد. [2] شهيد آيت‌الله محمد صدر، پس از بيان ديدگاه اول- نفى جنسيت سوم- چنين مى‌گويد:

[1]. على مشكينى، مصطلحات الفقه، ص 232.

[2]. محمد مؤمن قمى، كلمات سديده فى مسائل جديده، ص 107.