علّامه حلّى‌ مى‌گويد:

الخنثى مَن له فرج الرجال و النساء؛ [1]

خنثى كسى است كه براى او آلت تناسلى مردان و زنان وجود دارد.

امام خمينى‌ در تحرير الوسيله مى‌گويد:

الخنثى، بِأن كان له فرج الرجال و النساء؛ [2]

خنثى، به اين معنا كه براى شخص آلت تناسلى مردان و زنان وجوددارد

از نظر اين عده از لغوى‌ها و فقيهان اسلامى، اساساً كسى كه هيچ كدام از آلت تناسلى مردانه و زنانه را ندارد، داخل در تعريف «خنثى» نيست، بلكه به چنين فرد اصطلاحاً «ممسوح» مى‌گويند. [3]

گفتار دوم: معناى غير مشهور دربارة خنثى‌

گاه در معناى خنثى گفته مى‌شود: خنثى كسى است كه يا داراى هر دو آلت تناسلى مردانه و زنانه است، و يا اساساً فاقد آلت تناسلى مردانه و زنانه است (ممسوح).

اين معنا، از سوى برخى لغوى‌ها و عده‌اى از فقيهان اسلامى مورد توجه قرار گرفته است. لغت نامه دهخدا مى‌گويد:

خنثى آن كسى است كه هر دو اندام را دارد، و يا آن‌كه هيچ يك از دو اندام را ندارد؛ نه مرد و نه زن. [4] نيز در تعريف خنثى گفته شده است:

خنثى، كسى است كه [هر دو] آلت مردانگى و زنانگى در او هست؛ يا كسى كه از سوراخى ادرار مى‌كند، و آلت مرد و زن را ندارد. [5]

[1]. علامه حلى، تحرير الاحكام الشرعية على مذهب الامامية، ج 2، ص 174.

[2]. امام خمينى، تحرير الوسيلة، ج 2، ص 399، كتاب الارث.

[3]. محمد حسين مختارى و على اصغر مرادى، فرهنگ اصطلاحات فقهى، ص 178.

[4]. على اكبر دهخدا، لغت‌نامه دهخدا، ج 7، ص 9977.

[5]. دكتر سيد محمد حسينى، فرهنگ لغات و اصطلاحات فقهى، ص 208.