را نپذيرفند تا دست كم، انگيزه و زمينه براى جنگ افروزى كمتر شود.[1]

يكى از مشكلات متكلمان مسيحى، آموزه هاى ضد خرد و عقل «كتاب مقدس» است، تعاليمى كه با هيچ معيارى قابل توجيه نيست، بالاخص آن چه كه مربوط به صفات و افعال خدا است، مخالفان كليسا، از لائيك ها و غيره، از اين سلاح برنده بر ضد مذهب كليسا بهره گرفته، و كتاب مقدس را جزء اساطير و افسانه ها قلمداد مى كردند.

پلوراليزم با طرح «گوهر و صدق دين» اين نوع اختلاف ها را بى اهميت تلقى مى كند، و گوهر دين را متحول شدن شخصيت انسان. و گزاره هاى دينى را حكم صدف دين كه براى حفظ گوهر پديد آمده است مى داند. اهميت دين در گوهر آن است نه در صدف و هرگز نبايد بر آموزه هاى دينى مانند نظريه هاى علمى نگريست و در صدق و كذب آن ها گفتگو نمود، و مادامى كه اين آموزه ها در تحول شخصيت ما مؤثر است از احترام خاصى برخوردارند.

مؤلفان كتاب «عقل و اعتقاد دينى» در توضيح پلوراليزم از ديدگاه جان هيك چنين مى نويسد:

هيك معتقد است كه آموزه ها گوره دين نيستند، گوره دين متحوّل كردن شخصيت انسان هاست. به همين دليل او هشدار مى دهد كه آموزه هاى دينى (نظير تجسّد) را نبايد بيش از حد مورد تأكيد قرار داد. آموزه هاى دينى را نبايد هم چون نظريه هاى علمى، صادق يا كاذب دانست. انسان ها پرسش هايى درباره حيات