حوادث طبيعى اختراع گرديد، و خود، جز فرضيه چيز ديگرى نيست.

نويسندگان فرانسوى «دائرة المعارف قرن بيستم»: در جلد 31، صفحه 299 مى نويسند: فرضيه «داروين» گروهى را گول زد و عده اى نداى او را اجابت كردند، ولى اساس آن باطل است، زيرا لازمه اين فرضيه اين است كه تمام اوصاف سودمند در موجودات زنده به طور اتفاق، به وجود آمده اند و خود اين نتيجه، اساس اين نظريه را متلاشى مى سازد.

استاد «ايف دورج» عضو مجمع علمى فرانسه مى گويد: هنگامى كه «داروين» قانون انتخاب طبيعى را كشف كرد، در آغاز تصور شد كه بزرگ ترين قوانين علمى كه به دست «نيوتون»ها كشف مى گردد، پا به منصه ظهور گذارده است ولى چيزى نگذشت، در برابر اشكالات دندان شكن تاب نياورد.

اين ها سخنانى است كه استادن علوم طبيعى درباره اين فرضيه گفته و نوشته اند، و خوب مى رساند كه نظريه «داروين» نه تنها يك فرضيه، علمى نيست، بلكه بر اثر تحقيقات اخير دانشمندان حتى از دايره فرضيه علمى، كه جا دارد پيرامون آن بحث و گفتگو و اظهار نظر شود; نيز بيرون رفته است.

ولى، شايد اين اعترافات اجمالى براى ما كافى نباشد، زيرا بالاخره ممكن است گفته شود، كه هر نظريه مسلمى تا چه رسد به غير مسلم، مخالفى دارد، و مخالفت هاى اين دانشمندان شايد از اين حدود بيرون نرود، از اين نظر لازم است هر يك از اصول چهارگانه «داروينيسم» را مورد بررسى قرار داده و پيرامون آن ها بحث كنيم.

اينك مشروح بحث در اطراف اصول و پايه هاى آن: