شده است؟

تنها اسلام است كه عدالت اجتماعى كامل را در كشورهاى اسلامى نه تنها براى مسلمانان، بلكه براى تمام ساكنان سرزمين خود با وجود اختلاف دين و نژاد و زبان و رنگ فراهم مى سازد. وجز اسلام هيچ دينى و قانونى نمى تواند به اين آرمان تحقق بخشد.

اقليت هاى مذهبى با انعقاد پيمان «ذممه» و اكتساب تابعيت مى توانندن در ميان مسلمانان آزادانه زندگى كنند و از حقوق اجتماعى و امنيت داخلى و خارجى مانند مسلمانان بهره مند گردند.

و اين وظيفه حكومت اسلامى است كه مال و جان و ناموس و شرف آنان را محترم شمارد و نگذارد حقوق آنان به هيچ وجه مورد تعدى و تجاوز قرار بگيرد.

از نظر اسلام، ناموس اقليت هاى مذهبى كه در ذمه اسلام هستند، مانند ناموس مسلمانان محترم است.

بدين جهت، هنگامى كه على(عليه السلام) اطلاع پيدا مى كند كه عده اى طغيانگر و ياغى به دستور معاويه به يكى از شهرهاى عراق حمله آورده اند و مال و جان و ناموس مردم را مورد تعدى و تجاوز قرار داده اند، بسيار مت.ثر م يشود و زبان به سرزنش مى گشايد و مى فرمايد: «به من خبر رسيده كه يكى از لشكريان معاويه، به زور خلخال و دستبند و گردن بند و گوشواره هاى يك زن مسلمان و يك زن ذمى را درآورده است و آنان نتوانسته اند از خود دفاع كنند يا از خويشان خود كمك بطلبند».

درنظر على(عليه السلام) ناموس مسلمانان و اهل ذمه به قدرى محترم است كه مى فرمايد: «اگر مرد مسلمانى از شنيدن اين واقعه از حزن و اندوه بميرد، بر او