واكفروا آخره لعلّهم يرجعون).[1]

«گروهى از اهل كتاب، گفتند: بامدادان به حضور پيامبر برسيد و ايمان بياوريد و شامگاهان از اسلام دست برداريد، تا از اين طريق، مسلمانان دچار شك و ترديد شوند و از آيين حق بازگردند».

مرحوم علامه طباطبايى در تفسير آيه مى نويسد:

آنان براى توجيه كار خودشان مى گفتند ما فكر مى كرديم اسلام، بر حقانيت و درستى خود دلايلى دارد، ولى وقتى مسلمان شديم، مشاهده كرديم كه چنين نيست و شواهدى بر بطلان آن براى ما آشكار گشت و به همين خاطر از اسلام، دست كشيديم و اين توطئه اى بود براى ايجاد ترديد در مؤمنان.[2]

مسلّماً پيامدهاى ارتداد در ايجاد شك و ترديد خلاصه نمى شد، بلكه پشت سر آن، اغتشاشات، فتنه گرى ها و جنگ و نبرد پيش مى آمد كه هزينه ى آن بيش از آن مى باشد كه يك فرد كشته شود. بنابراين، اعدام مرتدّ سبب آن مى شود كه چنين خونريزى هاى عظيمى به راه نيفتد.

اصولا كسانى كه مسأله ى مرتد را بزرگ مى شمارند، از پيامدهاى اين ارتداد كاملا غافلند، كه اين ارتداد به دنبال خود فرقه بازى ها و جنگ هاى فرقه اى كه خواسته ى دشمنان هر ملّتى است، پديد مى آورد. در حقيقت ارتداد، يك نوع توطئه براندازى نظامى است كه هر نوع مدارا و نرمش و تسامح در حق آن زمينه ساز توطئه هاى بزرگ تر و ضربات سنگين تر است.