زيارت حرم مطهِّر پيامبر گرامى (صلى الله عليه وآله وسلم) وسفركردن براى آن، ازديدگاه سنِّت ديرپاى محمِّدى و رفتار صحابه آن حضرت و فتواى فقهاى همه مذاهب وسيره مسلمانان در طول تاريخ اسلام، امرى پسنديده و مستحب بوده و پيوسته مورد سفارش بزرگان دين قرار داشته است، واين بدانجهت است كه هدف ا ز زيارت، تنها نزديكى به خدا و گراميداشت مقام والاى پيامبر او است و اگر ظاهر روايتى چيزى جز اين باشد، در برابر دلائل استوارى كه بيان گرديد بايد به گونه اى كه با اين اصل مستحكم اسلامى سازگار باشد، تفسير و تبيين مى گردد.

به عنوان مثال، مقصود از روايتى كه به نقل از رسول خدا (صلى الله عليه وآله وسلم)درنهى از سفر جز براى سه مسجد ( مسجد الحرام، مسجد النبى ومسجد الاقصى) وارد گرديده [1] ، آن است كه ديگر مساجد از نظر فضيلت، تفاوت چشمگيرى ندارند و لازم نيست انسان با وجود مسجد جامع درمحل يا سرزمين خود، براى عبادت درمسجد ديگرى » غيراز سه مسجد يادشده) رنج سفررا بر خود هموار نمايد ازاينرو، دانشمندان بزرگ اسلامى، حديث مزبور را به گونه اى كه بيان گرديد تفسير كرده اند امام محمد غزالى در دو كتاب خود« احياءالعلوم» و « كيمياى سعادت» به اين نكته اشاره مى كند و چنين مى نگارد:

« سفر دوم براى عبادتست، چـون حـج و عمـره وزيارت قبر