نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 1 صفحه : 476
طاغوت:
این کلمه در اصل مصدر است به معنی طغیان کردن. ولی به معنی فاعل به کار
میرود مراد از آن هر طغیانگر و متجاوز است مثل خدایان دروغین، حکمرانان
متجاوز و غیره. استمسک: چنگ زده. با دست گرفته. اصل آن «مسک» به معنی گرفتن و نگاه داشتن است. العروة الوثقی: عروه به معنی دستگیره. وثقی مؤنث اوثق به معنی محکمتر میباشد. انفصام: از ماده «فصم» به معنی قطع شدن است. ولی: سرپرست. دوست و غیره (بقره/ 107) اصل کلمه به معنی نزدیکی است.
شرحها
در این آیات شریفه اولا توحید خالص و سلطه و احاطه مطلق و موقعیت خدا در
جهان بررسی شده ثانیا روشن گردیده که راه هدایت و ضلالت آشکار و واضح
میباشند و اجباری در دین نیست. ثالثا: وظیفه مردم آنست که به خدای حی و
قیوم رو آورند تا از مطلق تاریکیها رهایی یافته و به دنیای روشنی قدم نهند و
اگر در مقابل خدا به طاغوتها و بتها و رهبران ستمکار و دورغین روی آورند
در تاریکیها فرو رفته از سعادت واقعی محروم خواهند ماند. آیه اول معروف
به «آیة الکرسی» است. تدبر در معانی آن چگونگی ملکوت و حکومت و تدبیر خدا
را در جهان به بهترین وجهی روشن میکند از این رو در اخبار به این آیه
اهمیت خاصی داده شده است. ابی بن کعب گوید: رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله از من پرسید کدام آیه در کتاب
نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 1 صفحه : 476