[سوره البقرة (2): آیات 255 تا 257]

اشاره

اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لا نَوْمٌ لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ مَنْ ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ ما بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ وَ لا یُحِیطُونَ بِشَیْ‌ءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِما شاءَ وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ لا یَؤُدُهُ حِفْظُهُما وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ (255) لا إِکْراهَ فِی الدِّینِ قَدْ تَبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ فَمَنْ یَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَ یُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقی لا انْفِصامَ لَها وَ اللَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ (256) اللَّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُوا یُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَی النُّورِ وَ الَّذِینَ کَفَرُوا أَوْلِیاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ یُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَی الظُّلُماتِ أُولئِکَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِیها خالِدُونَ (257)
255- خدا معبودی جز او نیست، زنده و نگهدارنده است، خواب سبک و سنگین او را نمی‌گیرد، هر چه در آسمانها و زمین هست از آن او است، کیست که پیش او شفاعت کند جز باذن او، گذشته و آینده شفاعتگران را می‌داند، آنها به چیزی از علم وی احاطه ندارند مگر به آنچه خودش خواسته حکومت و تدبیر او همه آسمانها و زمین را فرا گرفته، نگهداری آسمانها و زمین به او سنگینی نمی‌کند، و او خدای والا مقام و عظیم الشأن است.
256- در دین تحمیلی نیست (که) هدایت از هلاکت شناخته شده. پس هر که به طاغوت کفر ورزد و به خدا ایمان آورد، به وسیله‌ای چنگ زده که گسستن ندارد و خدا شنوا و دانا است.