[سوره البقرة (2): آیات 253 تا 254]

اشاره

تِلْکَ الرُّسُلُ فَضَّلْنا بَعْضَهُمْ عَلی بَعْضٍ مِنْهُمْ مَنْ کَلَّمَ اللَّهُ وَ رَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجاتٍ وَ آتَیْنا عِیسَی ابْنَ مَرْیَمَ الْبَیِّناتِ وَ أَیَّدْناهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ مَا اقْتَتَلَ الَّذِینَ مِنْ بَعْدِهِمْ مِنْ بَعْدِ ما جاءَتْهُمُ الْبَیِّناتُ وَ لکِنِ اخْتَلَفُوا فَمِنْهُمْ مَنْ آمَنَ وَ مِنْهُمْ مَنْ کَفَرَ وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ مَا اقْتَتَلُوا وَ لکِنَّ اللَّهَ یَفْعَلُ ما یُرِیدُ (253) یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقْناکُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِیَ یَوْمٌ لا بَیْعٌ فِیهِ وَ لا خُلَّةٌ وَ لا شَفاعَةٌ وَ الْکافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ (254)
253- آن پیامبران، بعضی را بر بعضی برتری دادیم، از آنها کسی بود که خدا با او سخن گفت، و بعضی را مرتبه‌هایی بالا برد، و عیسی پسر مریم را معجزه‌ها دادیم و با روح القدس تأییدش کردیم، اگر خدا می‌خواست کسانی که بعد از پیامبران بودند با آن همه حجتها که بسویشان آمد، با هم جنگ نمی‌کردند ولی اختلاف کردند، بعضی ایمان آوردند و بعضی کافر شدند، اگر خدا می‌خواست (در صورت اختلاف نیز) جنگ نمی‌کردند ولی خدا هر چه را بخواهد می‌کند.
254- ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از آنچه روزیتان داده‌ایم انفاق کنید، پیش از آنکه روزی بیاید که در آن نه معامله‌ای هست، نه دوستی و نه شفاعت، انکار کنندگان (انفاق) ستمگرانند.

کلمه‌ها

بینات: جمع بینه به معنی دلیل آشکار و معجزه آشکار است.
روح القدس: روح پاک، ظاهرا مراد از آن جبرئیل است (بقره/ 87).
بیع: فروختن ظاهرا مراد مطلق خرید و فروش است یعنی تجارت.
خلة: دوستی، مودت. در وجه تسمیه رجوع شود به (قاموس قرآن).
شفاعة: واسطه بودن (بقره/ 48).