نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 1 صفحه : 46
ینفقون: نفق: خارج شدن. انفاق: خارج کردن مال از دست (خرج کردن) «ینفقون» خرج میکنند. یقیمون:
اقامه: برپا داشتن، استعمال این کلمه در نماز خواندن ظاهرا برای آنست که
نماز برنامه ارتباط با خداست این ارتباط باید همیشه و پیوسته باشد «یقیمون»
برپا میدارند. «اقامه: ادامه» یوقنون: یقین تحصیل میکنند. یقین بالاتر
از علم و از اوصاف علم است. فیومی در مصباح گوید: یقین علمی است که از
استدلال و تحقیق حاصل شود. مفلحون: رستگاران. واحد آن مفلح است. فلح: رستگاری و نجات یافتن. کفروا:
کفر در اصل بمعنی پوشاندن است زارع را کافر گویند که تخم را در زمین
میپوشاند کافر را از آن کافر گویند که حقائق را با انکار پوشانده است،
خواه از روی جهل باشد و خواه از روی عناد. لازم است کفر را انکار معنی
کنیم. ختم: ختم: مهر نهادن «ختم اللَّه» مهر نهاد خدا. سمع: گوش و
قوه شنوایی. آن در تمام قرآن مفرد آمده ولی در معنی، جمع و مفرد بکار رفته
است. زیرا که اصل آن مصدر است و مصادر جمع بسته نمیشوند چنان که طبرسی و
زمخشری و دیگران گفتهاند. غشاوة: پرده. اصل آن از «غشی» بمعنی پوشاندن و فرا گرفتن است.
شرحها
در این آیات مردم به سه دسته تقسیم شدهاند: مؤمن، کافر و منافق و روشن
گردیده که از این سه دسته فقط مؤمنان رستگارانند، بنا بر این آیات، مؤمن
کسی است که در باطن عقیده دارد و در ظاهر عمل، کافر کسی است که نه ایمان
نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 1 صفحه : 46