کلمه‌ها

یتربصن: تربص: منتظر ماندن و انتظار کشیدن، اصل آن ربص به معنی انتظار است.
قروء: جمع قرء. اصل آن به معنی جمع کردن است. در اصطلاح بر طهر و حیض هر دو اطلاق می‌شود: به قولی آن از اضداد است، مراد از آن در بیان اهل بیت علیهم السّلام طهر است (قاموس قرآن).
ارحام: جمع رحم، محل رشد جنین در شکم زن و غیره.
بعولتهن: بعل به معنی شوهر، جمع آن بعوله است.
امساک: مسک و امساک به معنی نگاه داشتن است.
معروف: شناخته شده. کار خوب. بقره/ 177.
تسریح: سرح و تسریح هر دو به معنی رها کردن است.
حدود: مرزها. مفرد آن حد است.
تنکح: نکاح به معنی زن گرفتن و ازدواج است، به معنی جماع نیز آید.
آیا اصل آن مقاربت است یا عقد، رجوع شود به قاموس قرآن (نکح).