نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 1 صفحه : 416
که عرب به وقت هم پیمان و هم سوگند شدن دست راست یکدیگر را میفشردند (قاموس قرآن). لغو: بیهوده. راغب گفته: کلام لغو آنست که اعتنایی به آن نیست و از روی عدم تفکر است. عزموا: عزم به معنی اراده کردن است. غفور: غفر در اصل به معنی پوشاندن و مستور کردن، غفران گناه، مستور و ناپیدا کردن آن است غفار و غفور هر دو صیغه مبالغه و به معنی: بسیار آمرزنده میباشد، آمرزش گناه مستور کردن آنست. حلیم:
بردبار آن از اسماء حسنی است خدا را از آن حلیم گوئیم که مهلت دهنده است و
در عقوبت بندگان عجله نمیکند (قاموس قرآن) در دعای جوشن کبیر آمده: «یا حلیما لا یعجل». یؤلون:
ایلاء به معنی قسم خوردن است ایلاء در فقه اسلام آنست که کسی قسم میخورد
به زن خود نزدیکی نخواهد کرد، اصل آن: الو به معنی تقصیر و قسم خوردن
میباشد. تربص: انتظار کشیدن. فاءوا: رجوع کردند اصل آن فیء به معنی رجوع است.
شرحها
در این آیات صحبت از سوگند است که نباید در انجام کارهای نیک به خدا
سوگند یاد کرد و از آنها خودداری نمود و نیز روشن شده که سوگندها دو قسم
هستند: سوگندهای بیهوده و ناشی از عدم قصد که مسئولیتی ندارند و سوگندهایی
که از روی قصد و مسئولیت آورند و همچنین روشن شده: اگر کسی قسم خورد که با
زنش نزدیکی نکند چه حکمی دارد. رجوع شود به «نکتهها».
نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 1 صفحه : 416