[سوره البقرة (2): آیات 224 تا 227]

اشاره

وَ لا تَجْعَلُوا اللَّهَ عُرْضَةً لِأَیْمانِکُمْ أَنْ تَبَرُّوا وَ تَتَّقُوا وَ تُصْلِحُوا بَیْنَ النَّاسِ وَ اللَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ (224) لا یُؤاخِذُکُمُ اللَّهُ بِاللَّغْوِ فِی أَیْمانِکُمْ وَ لکِنْ یُؤاخِذُکُمْ بِما کَسَبَتْ قُلُوبُکُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ حَلِیمٌ (225) لِلَّذِینَ یُؤْلُونَ مِنْ نِسائِهِمْ تَرَبُّصُ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ فَإِنْ فاؤُ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ (226) وَ إِنْ عَزَمُوا الطَّلاقَ فَإِنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ (227)
224- خدا را در معرض سوگندهای خود قرار ندهید از اینکه نیکی و پرهیزگاری و میان مردم اصلاح کنید، خدا شنوا و دانا است.
225- خدا شما را به قسمتهایی که بدون قصد یاد می‌کنید بازخواست نمی‌کند، ولی به آنچه دلهایتان کسب کرده (و از روی اراده قسم می‌خورید) بازخواست می‌کند خدا آمرزنده و بردبار است.
226- آنان را که به سوگند از زنانشان دور می‌شوند، چهار ماه انتظار و فرصت هست، پس از آن اگر به زنان خود بازگشتند خدا آمرزنده و مهربان است (چیزی بر آنها نیست).
227- و اگر قصد طلاق کردند خدا شنوا و دانا است (باید مقررات خدا را رعایت کنند).

کلمه‌ها

عرضة: چیزی است که در معرض چیزی قرار گیرد گوئیم: «المرأة عرضة النکاح» زن در معرض نکاح است به معنی «مانع و حایل» نیز آید.
ایمان: جمع یمین، به معنی سوگند است، سوگند را از آن یمین گفته‌اند