[سوره البقرة (2): آیات 204 تا 207]

اشاره

وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یُعْجِبُکَ قَوْلُهُ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ یُشْهِدُ اللَّهَ عَلی ما فِی قَلْبِهِ وَ هُوَ أَلَدُّ الْخِصامِ (204) وَ إِذا تَوَلَّی سَعی فِی الْأَرْضِ لِیُفْسِدَ فِیها وَ یُهْلِکَ الْحَرْثَ وَ النَّسْلَ وَ اللَّهُ لا یُحِبُّ الْفَسادَ (205) وَ إِذا قِیلَ لَهُ اتَّقِ اللَّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ وَ لَبِئْسَ الْمِهادُ (206) وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ (207)
204- از جمله مردم کسی که گفتار او درباره زندگی دنیا باعث اعجاب تو می‌شود و خدا را بر آنچه در دل دارد گواه می‌گیرد حال آنکه او سختترین دشمنان است:
205- و چون به حکومت رسد تلاش می‌کند که در زمین افساد کند و زراعت و نسل را تباه سازد (با آنکه) خدا فساد را دوست نمی‌دارد.
206- و چون به او گفته شود: از خدا به ترس غرور و تعصب او را در اثر گناهی که کرده است می‌گیرد، جهنم او را بس است و البته جایگاه بدی است.
207- و از جمله مردم کسی است که جان خویش را برای کسب رضای خدا می‌فروشد و خدا به بندگان مهربان است.

کلمه‌ها

یعجبک: اعجاب به تعجب آوردن است، گاهی توأم با سرور و گاهی به معنی مسرور کردن باشد.