responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : تفسيراحسن‌الحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر    جلد : 1  صفحه : 346

گویند که با دیدن آن صدا بلند کنند.
بر: نیکویی بقره/ 177.
ظهور: پشتها. مفرد آن ظهر است، ظهر به معنی آشکار شدن به اعتبار همین معنا است.

شرحها

در این دو آیه از خوردن مال دیگران به ناحق و از رشوه دادن برای تضییع مال مردم، نهی شده و نیز از سؤالی که راجع به تغییر شکل ماه کرده بودند جواب گفته شده و به همان مناسبت یکی از بدعتهای جاهلیت بازگو گردیده است.
188- وَ لا تَأْکُلُوا أَمْوالَکُمْ بَیْنَکُمْ بِالْباطِلِ وَ تُدْلُوا بِها إِلَی الْحُکَّامِ لِتَأْکُلُوا فَرِیقاً مِنْ أَمْوالِ النَّاسِ بِالْإِثْمِ وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ.
اکل مال به باطل آنست که بدون رضای شخص و یا با طریقی که قانون اسلام حرام دانسته از او گرفته شود مثل قمار و قیمت مشروب و غیره «تدلوا» در تقدیر «و لا تدلوا» است به علت عطف به «لا تأکلوا» مراد از آن این است که اموال به عنوان رشوه به قاضی‌ها و فرمانروایان داده شود تا در دادگاهها به نفع آنها رأی دهند و بدان وسیله اموال دیگران را تصاحب نمایند، علت تعبیر با «تدلوا» شاید آن باشد که رشوه داده مثل فرستادن دلو به چاه است برای آب کشیدن چنان که در «آلاء الرحمن» گفته است.
وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ شاید برای آنست که این نقشه‌کشی در اتلاف مال مردم، حرام و ظلم آشکاری است که اشتباه و نسیان در آن معنی ندارد، از آیه شریفه استفاده می‌شود.

نام کتاب : تفسيراحسن‌الحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر    جلد : 1  صفحه : 346
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست