نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 1 صفحه : 296
ریاح: بادها. مفرد آن ریح است. سحاب: ابرها. اسم جنس جمعی است، واحد آن سحابه، جمعش سحب و سحائب است در مفرد و جمع بکار میرود. مسخر: رام شده. تسخیر رام کردن با قهر است (قاموس قرآن). انداد: شریکها. واحد آن ندّ است، آن با مثل تا حدی فرق دارد. (قاموس قرآن). الاسباب: وسیلهها. مفرد آن سبب است. در اصل به معنی ریسمانی است که با آن به درخت خرما بالا روند، سپس به هر وسیله سبب گفته شده. کرة: رجوع، برگشتن. حسرات: حسر به معنی کشف و انکشاف است، حسرة اندوهی است بر آنچه از دست رفته، حسرات جمع آن میباشد.
شرحها
در این آیات روشن شده که جهان هستی دارای نظم واحدی است و تحت یک فرمان و یک اراده میچرخد و آن دلیل توحید و یکی بودن خدا است. آنان
که به جای خدا، خدایانی میگیرند و به گمراهان روی میآورند، روز قیامت و
روز انقطاع وسیلههای مادی، آشکارا خواهند دید که همه چیز دربست در اختیار
خدا بوده و فرمانروایان باطل که جای خدا را گرفته بودند سودی به آنها
ندارند و از آنها بیزاری میکنند. در آن وقت پیروان بیخرد با تأسف خواهند
گفت: ای کاش به زندگی اول برگشته و از آنها بیزاری میکردیم چنان که از ما
بیزاری کردند ولی پشیمانی سودی نخواهد داشت. 163- وَ إِلهُکُمْ إِلهٌ
واحِدٌ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الرَّحْمنُ الرَّحِیمُ این آیه به صورت ادعا و
آیه بعدی دلیل این ادعا است. منظور از «واحد»
نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 1 صفحه : 296