نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 1 صفحه : 295
165-
بعضی از مردم جز خدا شریکانی (خدایانی) میگیرند آنها را مانند دوستی که
به خدا لایق است، دوست میدارند کاش آن ظالمان به وقت دیدن عذاب (دنیوی)
میدانستند که تمام قدرتها متعلق به خداست و خدا دارای مجازات شدید است. 166-
آن گاه که پیشوایان از پیروان خود بیزاری کردند و عذاب را دیدند و
روابطشان قطع شد (خواهند دانست که قدرتها همه متعلق به خداست). 167- (آن
وقت) پیروان گویند ای کاش ما را بازگشتی (و امکانی) بود تا از آنها بیزاری
میکردیم چنان که از ما بیزاری کردند بدینسان خدا اعمالشان را به صورت
پشیمانیها، نشانشان میدهد از آتش بیرون شدن ندارند.
کلمهها
اله: معبود بقره/ 133. رحمن: رحمن صیغه مبالغه است دلالت بر وسعت رحمت دارد رحیم صفت مشبهه است دلالت بر دوام و ثبات رحمت دارد فاتحه/ 3. سماوات: آسمانها بقره/ 22 اصل آن از «سمو» به معنی رفعت و بلندی است. اختلاف: اختلاف شب و روز پی در پی آمدن آنست اصل «خلف» به معنی پس و پشت سر است. فلک: کشتی. در مفرد و جمع بکار میرود، چنان که در آیه فوق و در وَ تَرَی الْفُلْکَ مَواخِرَ فِیهِ نحل/ 14 جمع آمده. بث: پراکندن و منتشر کردن. آن در آیه با آفریدن تطبیق میشود. دابة:
جنبنده. دب و دبیب به معنی آرام رفتن و حرکت خفیف است، موجودات زنده را به
علت حرکت، دابه گفتهاند، آن در انسان و حیوان بکار میرود وَ اللَّهُ
خَلَقَ کُلَّ دَابَّةٍ مِنْ ماءٍ نور/ 45. تصریف: گرداندن. از آن میشود فهمید که وزش بادها به طور دائره است نه افقی.
نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 1 صفحه : 295