[سوره البقرة (2): آیات 40 تا 46]

اشاره

یا بَنِی إِسْرائِیلَ اذْکُرُوا نِعْمَتِیَ الَّتِی أَنْعَمْتُ عَلَیْکُمْ وَ أَوْفُوا بِعَهْدِی أُوفِ بِعَهْدِکُمْ وَ إِیَّایَ فَارْهَبُونِ (40) وَ آمِنُوا بِما أَنْزَلْتُ مُصَدِّقاً لِما مَعَکُمْ وَ لا تَکُونُوا أَوَّلَ کافِرٍ بِهِ وَ لا تَشْتَرُوا بِآیاتِی ثَمَناً قَلِیلاً وَ إِیَّایَ فَاتَّقُونِ (41) وَ لا تَلْبِسُوا الْحَقَّ بِالْباطِلِ وَ تَکْتُمُوا الْحَقَّ وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ (42) وَ أَقِیمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّکاةَ وَ ارْکَعُوا مَعَ الرَّاکِعِینَ (43) أَ تَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَ تَنْسَوْنَ أَنْفُسَکُمْ وَ أَنْتُمْ تَتْلُونَ الْکِتابَ أَ فَلا تَعْقِلُونَ (44)
وَ اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ وَ إِنَّها لَکَبِیرَةٌ إِلاَّ عَلَی الْخاشِعِینَ (45) الَّذِینَ یَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلاقُوا رَبِّهِمْ وَ أَنَّهُمْ إِلَیْهِ راجِعُونَ (46)
ای پسران اسرائیل بیاد آرید نعمت مرا که به شما دادم و به پیمان من وفا کنید تا به پیمان شما وفا کنم و فقط از من بترسید.
41- و ایمان آرید بقرآنی که من نازل کرده‌ام که کتاب شما را تصدیق می‌کند، و نخستین منکر آن نباشد و آیات مرا به قیمت اندک نفروشید و فقط از من پرهیز کنید (از عذاب من).
42- حق را به باطل مخلوط نکنید و حق را با آنکه می‌دانید کتمان ننمائید.
43- نماز را بپا دارید و زکاة را بدهید و با راکعان رکوع کنید.
44- آیا مردم را به نیکی فرمان می‌دهید و خود را از یاد می‌برید؟ حال آنکه تورات را می‌خوانید آیا نمی‌فهمید!!
45- (در پیروی حق) از صبر و نماز مدد جویید و آن حتما سنگین است مگر بر متواضعان.
46- کسانی که می‌دانند خدای خویش را ملاقات خواهند کرد و بسوی او باز می‌گردند.