چنين روايت كرده‌اند: كه محمد شيران و احمد شيران [7] دو برادر بودند از امراء خلج در خدمت محمد بختيار، و چون محمد بختيار [8] بطرف جبال كامرود و تبت لشكر كشيد، محمد شيران [9] را با برادر و فوجي از لشكر بطرف لكهنوتي و جاجنگر فرستاده بود، چون خبر آن حوادث بديشان رسيد از آن طرف مراجعت كردند و بطرف ديو كوت باز آمدند و شرط عزا بجاي آوردند، و از آنجا بطرف ناركوتي رفت، كه اقطاع علي مردان بود، و علي- مردان را بگرفت و بانتقام آن حركت كه كرده بود قيد كرد، و بكوتوال آن موضع سپرد كه نام او بابا كوتوال صفاهاني بود، و بطرف ديو كوت باز آمد و امراء را جمع كرد و اين محمد شيران [9]، مردي بغايت جلد و نيكو اخلاق بود. وقتي كه محمد بختيار شهر نوديه [10] را نهب كرد، و راي لكهمنيه [11] را نهب گردانيد [12]