ملك ركن الدين پادشاهزاده با سياست و قتال و متهتك بود، و در عهد حيات پدر، او را در خدمت پدران، داعي ديده بود. و مادر او كنيزك روميه بود، و او مرد ميانه بالا و لعل و سپيد بود، و در وقت پدر از وي حركات نا مضبوط بسيار در وجود آمد، و ملك يمين الدين بهرام شاه پسر خود ركن الدين محمود را نامزد كرد با لشكري، و باطراف خراسان بخدمت سلطان فرستاد و با آن مستدعي كه از طرف خوارزمشاه آمده بود، چون بحدود فوشنج هراة رسيد، ملك ركن الدين آن ترك مستدعي را در ميان شراب بكشت، و از خوف آن بجانب سيستان باز آمد. ملك يمين الدين بهرامشاه او را مقيد كرد و لشكر بسيار با امير شمس الدين ... [1] با خدمتهاء [2] گران مايه و عذر بسيار بخدمت خوارزمشاه فرستاد، و هم دران سال حادثه كفار مغل ظاهر شد و آن لشكر نيمروز را در قلعه ترمذ نامزد فرمود و چنگيزخان ملعون خود لشكر آورد و ترمذ بستد، و جمله آن لشكر آنجا شهادة يافتند، و ملك ركن الدين محمود چون (به) سيستان بنشست، بعد از برادر ظلم آغاز كرد و دست تعدي بر كشاد و امير نصرت برادرش بيامد، از طرف خراسان بالتماس اهل سيستان، و ايشان را با هم مناقشت افتاد، ناگاه لشكر مغل بسيستان رسيد