طبقات ناصري(تاريخ ايران و اسلام) - سراج جوزجانی، منهاج الدین

نام کتاب : طبقات ناصري(تاريخ ايران و اسلام) نویسنده : سراج جوزجانی، منهاج الدین جلد : 1 صفحه : 261

كه در مرو مقام بيشتر فرمود، و هوا گرم شدن گرفت، هيچكس از مقربان، عرضه داشت باز گشت نميتوانست كرد، كه بازگشت زمين بخارا كنند، و جماعت ملوك را هواء بخارا بود، بامير معزي گفتند، كه بتقاضاء قصور و بساتين شهر بخارا نظمي بسمع اعلي ميبايد رسانيد، تا كمال الزمان آنرا در سماع مزامير و غنا عرضه دارد. امير معزي كه امير الشعراء بود، و چهل شاعر استاد كه روز بزم مدايح سلطان گفتندي، و روايت كردند، همه در خيل و تبع او بودند، اين قطعه بگفت، و در سحري كه سلطان صبوح كرده بود، كمال الزمان در طرب برد، از غايت طراوت و لطافت سلطان عليه الرحمه با شقه خاص و كفش بيرون آمد و سوار شد، بمنزل معهود رسيد، آنگاه استراحت فرمود [1]: شعر:
بانگ جوي موليان آيد همي‌بوي يار مهربان آيد همي
ريگ آمو و درشتيهاء اوزير پايم پرنيان آيد همي
آب جيحون و شگرفيهاء اوخنگ ما را تا ميان آيد همي
اي بخارا شاد باش و دير زي‌شاه نزدت ميهمان آيد همي
شاه ماهست و بخارا آسمان‌ماه سوي آسمان آيد همي
شاه سرو است و بخارا بوستان‌سرو سوي بوستان آيد همي رحمة اللّه عليهم اجمعين و عفا عنهم. چون مدتي از ملك او گذشت، جماعت قراخطا از طمغاج و ممالك چين بحدود قراقرم تركستان آمدند و از سلطان سنجر چرا خور خواستند، و در آن حدود بلاساغون و قبالق.
و المالق باجازت سلطان سنجر چرا خور ساختند، و توالد و تناسل ايشان بسيار شد، در عهد سلطان عصيان آوردند، و مصاف كردند، و تاينكو طراز و سنكم و ايما [2]، كه بر سر خطايان بودند، حشم سلطان از كثرت مدت فراغت و امتداد تنعم و ناز، طاقت مقاومت نياوردند، منهزم شدند و تركان خاتون را كه ملكه جهان بود و زن سلطان اسير كردند، و اول

[1] اين قصه و شعر بقول اغلب تذكر، نويسان منسوبست به ابو عبد اللّه جعفر بن محمد رودكي شاعر معروف آل سامان، و يگانه مأخذي كه اين اشعار را به معزي و دربار سنجر منسوب داشته همين كتابست براي تحقيق (ر: 23 تعليقات).
[2] اصل: بازيكو طراز و منكم و ايما. راورتي تمانيكو الخ ... پ:
و بانكو طراز و سنكم كه دايما (ر: 54).

نام کتاب : طبقات ناصري(تاريخ ايران و اسلام) نویسنده : سراج جوزجانی، منهاج الدین جلد : 1 صفحه : 261

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست